MENU

Freitag, 16. Februar 2018

Szałas - Vergeltungsaktion für die Partisanenhilfe

Szałasy - Denkmal
In Szałas (Kreis Skarżysko) erinnern ein Denkmal und ein Sammelgrab an die Opfer der „Befriedung“, einer deutschen Vergeltungsaktion wegen der Hilfe, die Dorfbewohner den Partisanensoldaten unter Major Henryk Dobrzański ( “Hubal”) geleistet hatten. Die Männer von „Hubal” legten hier am 31. März 1940 Rast ein. Am folgenden Tag kämpften sie im Gebiet von Szałas gegen Einheiten von SS und Polizei. Auf Befehl von SS-Obergruppenführer Friedrich-Wilhelm Krüger wurde Szałas dann für eine Vergeltungsaktion an der Zivilbevölkerung ausgewählt. Am 1. April wurden in Szałas-Komorniki 28 Männer festgenommen, nach Kielce gebracht und dort ermordet. Am 8. April 1940 umzingelten SS- und Selbstschutzeinheiten das Dorf, nahmen 60 Männer im Schulgebäude fest und erschossen sie. Andere vier Waldarbeiter wurden mit Bajonetten erstochen. Den Frauen und Kindern wurde erlaubt, Tiere und die wichtigsten Habseligkeiten mitzunehmen und die Stadt zu verlassen. Danach wurden alle Gebäude angezündet, die samt den Leichen abbrannten. Im September 1944 wurde Szałas erneut als Vergeltung für die Partisanenhilfe niedergebrannt. 

W Szałasie (pow. skarżyski) znajdują się pomnik i zbiorowy grób ofiar pacyfikacji dokonanej w odwecie za pomoc żołnierzom-partyzantom mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Szałas stanowił niegdyś zespół trzech wsi. Hubalczycy zatrzymali się w nich na postój 31 marca 1940 r. Następnego dnia na terenie wsi oraz na pobliskiej polanie walczyli z oddziałami SS i policji. Na polecenie dowodzącego operacją przeciw Hubalowi SS-Obergruppenführera, Friedricha-Wilhelma Krügera Szałas wytypowano do akcji odwetowej wobec ludności cywilnej. 1 kwietnia żandarmi zaaresztowali w Szałasie Komornikach 28 mężczyzn. Zostali oni wywiezieni do Kielc, a następnie najprawdopodobniej zamordowani. 8 kwietnia oddziały SS i Selbstchutzu otoczyły wieś Szałas Stary – około 60 mężczyzn zebrano w budynku szkoły, następnie rozstrzelano. Czterech leśników zakłuto bagnetami. Kobietom i dzieciom pozwolono opuścić wieś, zabrać zwierzęta i najniezbędniejsze rzeczy. Potem podpalono wszystkie budynki, które spłonęły wraz ze zwłokami. Szałas został spalony ponownie we wrześniu 1944 r. za pomoc partyzantom AL.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen