Verbrechen in Śladów 1939

Denkmal in Śladów

Verbrechen in Śladów 1939 - ein Kriegsverbrechen, das von einer Wehrmachtseinheit an Kriegsgefangenen der polnischen Armee während der Aggression des Dritten Reiches gegen Polen 1939 begangen wurde. Am 18. September 1939 in Śladów machten deutsche Truppen eines der größten Kriegsverbrechen während der Septemberkampagne. 300 Menschen (darunter 150 Soldaten aus den Armeen "Poznań" und "Pomorze", die über die Bzura verstreut sind) wurden erschossen und ev. ertränkt in Weichsel. Unter den versammelten waren sowohl verletzte Soldaten, kleine Kinder, Männer im Alter zwischen 15 und 75 waren die Mehrheit von 300 Menschen, 84 Zivilisten kamen aus der nahe gelegenen Gemeinde Tułowice und andere Zivilisten aus anderen nahe gelegenen Städten. Unter ihnen waren wahrscheinlich auch Gruppen von Flüchtlingen.

Das Verbrechen wurde wahrscheinlich von der 4. Panzerdivision des 16. Korps der 10. Armee begangen, die hauptsächlich in dem Gebiet operiert wurde, in dem das Ereignis stattfand.

Nur zwei Menschen überlebten das Gemetzel, die Einwohner von Tułowice, Stanisław Klejnowski und Alfred Kitliński, die später in diesem Fall aussagten. Insgesamt starben 298 Menschen. Motiv war wahrscheinlich Rache der deutschen Kolonisten und Rache für den heroischen Widerstand der polnischen Truppen in der Nähe von Śladów. 

18 września 1939 w Śladowie w ówczesnej gminie Tułowice, wojska niemieckie dokonały jednej z największych zbrodni wojennych w czasie kampanii wrześniowej. 300 ludzi (w tym 150 żołnierzy Wojska Polskiego), zgromadzonych na tzw. "główce" wiślanej, zostało zastrzelonych i utopionych.

Wśród zgromadzonych znajdowali się zarówno ranni, zdrowi, oraz małe dzieci. Mężczyźni w wieku od 15 do 75 lat stanowili większość 300-osobowej grupy, 84 osoby cywilne pochodziły z pobliskiej gminy tułowickiej, pozostałe osoby cywilne z innych okolicznych miejscowości. Wśród nich znajdowały się prawdopodobnie także grupy uchodźców, których tysiące przemierzało wówczas kraj i przebywało we wsiach i miejscowościach polskich. Zbrodni dokonała prawdopodobnie niemiecka 4 Dywizja Pancerna z XVI korpusu 10. Armii, która w większości operowała na terenie gdzie wydarzenie to miało miejsce. Z rzezi ocalało jedynie 2 ludzi, mieszkańców Tułowic.