Verbrechen in Bochnia / Egzekucja w Bochni

Hinrichtung in Bochnia

Hinrichtung in Bochnia

Hinrichtung in Bochnia

Verbrechen in Bochnia - die Ermordung von 52 Zivilbevölkerung von Bochnia und Umgebung, durch die deutschen Besatzer am 18. Dezember 1939. Es war einer der ersten Massenerschießung auf polnischen Gebieten während des Zweiten Weltkrieges in entgegen dem Völkerrecht wurde der Grundsatz der kollektiven Verantwortung angewandt.In Bochnia begann am 16. Dezember 1939 Angriff auf die Polizeistation des Deutschen, die von Mitgliedern der Untergrundorganisation Biały Orzeł (F. Krzyszkowski, J. Piatkowski) durchgeführt. Zwei Polizisten, darunter der Kommandant, wurden in einem mehrstündigen Kampf um die Polizeistation getötet. Krzyszkowski und Piątkowski wurden schwer verletzt, und am nächsten Tag wurden sie gefangen genommen und auf dem Posten eines Leuchtturms vor der Polizeistation gehängt.Am 17. Dezember 1939 traf eine Strafexpedition in Bochnia in der Stärke eines SS-Bataillons ein und ließ sich in der Nähe des Marktplatzes nieder. 18. Dezember 1939, als Vergeltung für Aktion haben Verhaftungen 23 Einwohner Bochnia gemacht worden, die von einer Gruppe von 29 Personen aus der Haft Amtsgericht abgeleitet begleitet werden, aus der Stadt und ihre Umgebung .Gesammelt 52 Menschen mit erhobenen Händen wurden auf den nahe gelegenen Hügel Uzbornia geführt, wo sie mit Gewehrschüssen ermordet wurden. Leichen (auch Krzyszkowski und Piatkowski, die von der Lampe entfernt nach vier Tagen) liegen in zwei Gruben an der Stelle der Hinrichtung, begruben von Juden. Die Aktion wurde direkt von Major Albrecht geleitet, begleitet von Otto Wachter, dem Gouverneur von Krakau.

Zbrodnia w Bochni – mord popełniony na 52 cywilnych mieszkańcach miasta Bochnia i okolic, dokonany przez okupanta niemieckiego w dniu 18 grudnia 1939. Obok Zbrodni w Wawrze, była to jedna z pierwszych egzekucji masowych na ziemiach Polskich oraz Generalnym Gubernatorstwie w latach II wojny światowej, w której wbrew prawu międzynarodowemu zastosowano zasadę odpowiedzialności zbiorowej.

Wydarzenia w Bochni zapoczątkował, dokonany 16 grudnia 1939, napad na posterunek policji niemieckiej, dokonany przez członków organizacji konspiracyjnej Orzeł Biały (wywodzącej się ze Związku Strzeleckiego), Jarosława Krzyszkowskiego i Fryderyka Piątkowskiego. W kilkugodzinnej walce o posterunek zginęło dwóch policjantów, w tym komendant placówki. Krzyszkowski i Piątkowski zostali ciężko ranni, a następnego dnia pochwyceni i powieszeni na słupie latarni znajdującej się przed posterunkiem policji.

17 grudnia 1939 do Bochni przyjechała karna ekspedycja w sile jednego batalionu SS i rozlokowała się w okolicach Rynku. 18 grudnia 1939, w odwecie za akcję, dokonano aresztowań 23 mieszkańców Bochni, do których dołączono grupę 29 osób wyprowadzoną z aresztu Sądu Grodzkiego, pochodzących z miasta i jego okolic (uwięzionych wcześniej za drobne wykroczenia przeciwko okupacyjnym władzom niemieckim lub osadzonych bez żadnych istotnych powodów).

Zgromadzonych 52 ludzi z rękoma podniesionymi do góry popędzono w stronę pobliskiego wzgórza Uzbornia, gdzie zostali zamordowani strzałami z karabinów. Zwłoki, w tym ciała Krzyszkowskiego i Piątkowskiego (zdjęte z latarni dopiero po 4 dniach), pochowano w dwóch dołach w miejscu egzekucji, wykopanych przez przymuszonych do tego Żydów. Akcją kierował bezpośrednio mjr Albrecht, towarzyszył mu w charakterze obserwatora gubernator Krakowa Otto Wachter.