Erschiessung der Polen in Zławieś bei Thorn |
Im Herbst 1939, nach dem Ende Polenfeldzug, verschiedene deutsche Verbände haben Intelligenzaktion durchgeführt. Die Aktion wurde bis 1943 mit Unterbrechungen fortgeführt und richtete sich an die polnische intellektuelle Elite (Lehrer, Priester, Vertreter des Landadels, berufliche, soziale und politische Aktivisten und pensionierte Militärs). Aktion Intelligenz ging mit unterschiedlicher Intensität in den verschiedenen Teilen der besetzten polnischen Gebieten, die Mehrheit der Verbrechen begangen in Pommern (Intelligenzaktion Pommern, ca. 30 Tausend. Tode), Wielkopolska (Intelligenzaktion Posen, ca. 2 Tausend. Opfer), Masowien (Intelligenzaktion Masowien, ca. 6700. Opfer), Schlesien (Schlesien Intelligenzaktion, ca. 2 tausend. Opfer), Lodz (Litzmannstadt Intelligenzaktion, ca. 1500. Opfer), sowie in der sogenannten besonderen Aktionen, von denen die größten ist die Aktion AB (Ausserordentliche Befriedungsaktion, ca. 3,5 Tausend Opfer) und Sonderaktion Zweite Sonderaktion Krakau Krakau (ca. 187 Opfer, Wissenschaftler von der Jagiellonen-Universität), der Mord an 27 Wissenschaftler aus Lwów / Lemberg ( Massaker von Lwów - Professoren) und die Erschießung von rd. 250 Vertretern der Intelligenz (vor allem Lehrern) im Jahr 1941 in Stanisławów / Stanislaviv.
Insgesamt sind durch "Intelligenzaktion" etwa 100.000 Menschen gestorben. 50.000 Polen wurden direkt ermordet, erschossen und weitere 50.000 wurden in Konzentrationslager geschickt, wo nur ein vernachlässigbarer Prozentsatz überlebte. Am stärksten betroffen waren die Regionen, direkt von Deutschland annektiert (Pommern, Grosspolen, Oberschlesien), in denen ca. 40.000 Menschen ermordet wurden. Menschen und weitere 20 Tausend in Konzentrationslager geschickt.
Na jesieni 1939, po zakończonych działaniach zbrojnych w kampanii wrześniowej, różne formacje niemieckie przystąpiły do realizacji tzw. „Akcji Inteligencja” (niem. Intelligenzaktion), trwającej z przerwami do 1943 roku, wymierzoną w polską elitę intelektualną. Akcja Inteligencja przebiegała z różnym nasileniem w poszczególnych rejonach okupowanej Polski, najwięcej zbrodni popełniono na Pomorzu (Intelligenzaktion na Pomorzu, ok. 30 tys. ofiar śmiertelnych), Wielkopolsce (Intelligenzaktion Posen, ok. 2 tys. ofiar), Mazowszu (Intelligenzaktion Masowien, ok. 6,7 tys. ofiar), Śląsku (Intelligenzaktion Schlesien, ok. 2 tys. ofiar), Łodzi (Intelligenzaktion Litzmannstadt, ok. 1,5 tys. ofiar), a także w tzw. akcjach specjalnych, z których największe to Akcja AB (Ausserordentliche Befriedungsaktion, ok. 3,5 tys. ofiar), Sonderaktion Krakau i Zweite Sonderaktion Krakau (ok. 187 ofiar, uczonych i pracowników naukowych z Uniwersytetu Jagiellońskiego), wymordowanie 27 uczonych ze Lwowa (mord profesorów lwowskich) oraz rozstrzelanie ok. 250 przedstawicieli inteligencji (głównie nauczycieli) w 1941 r. w Stanisławowie.
Łącznie, w wyniku „Akcji Inteligencja”, zginęło ok. 100 tys. Polaków, spośród których 50 tys. zamordowano w ramach tzw. „akcji bezpośredniej” (tj. rozstrzelano), a kolejne 50 tys. wysłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył jedynie znikomy procent. Najbardziej ucierpiały ziemie włączone do Rzeszy, gdzie zamordowano ok. 40 tys. osób, a dalszych 20 tys. wysłano do obozów koncentracyjnych.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen