Straßenexekutionen in Warschau (IV) - Januar 1944

Die Straßenexekutionen in Warschau im Januar 1944:

Die Opfer der Hinrichtung

- 13. Januar 1944 in der Strasse Górczewska 14 (Ecke Płocka) wurde erneut eine Gruppe von Geiseln aus Pawiak erschossen. Berichten der unterirdischen Gefängniszellen haben darüber gesprochen, ca. verliert 300 - 500 Personen. Die meisten Opfer wurden jedoch heimlich in den Ruinen des Ghettos ermordet. In der Straßenexekution höchstwahrscheinlich wurden ungefähr 40 Geiseln erschossen. Vielleicht wurde der Vorkriegsfilm- und Theaterschauspieler Zygmunt Biesiadecki an diesem Tag getötet. Die Massaker wurden als Vergeltung für die Kampfhandlungen der AK gemacht - einschließlich Gescheiterter Angriff auf der Offiziere-Gestapo und NSDAP-Beamten , auf der Autobahn Warschau-Minsk Mazowiecki (Aktion „Jagd") durchgeführt.

Tafel auf Raczyński-Palast - Str. Kiliński

- Am 24. Januar 1944 wurden 69 Männer und acht Frauen aus Pawiak in den Tod deportiert. Ungefähr 50 Männer wurden in einer Straßenexekution in der Strasse Kiliński Ecke Długa (unter der Mauer des Raczyński-Palastes) erschossen. Die übrigen Geiseln wurden in den Ruinen des Ghettos hingerichtet. Wahrscheinlich einer der Gefangenen, die an diesem Tag ermordet wurden, war Tytus Czaki (ehemaliger Präsident von Brest am Bug und Włoclawek, ein Mitglied der Kampforganisation der PPS und Schießverein „Schützen“).

Denkmal in der Al. Jerozolimskie

- 28. Januar 1944, in der Nähe der Wand des Hauses in Al. Jerozolimskie 31, in der Nähe der Kreuzung mit der Strasse Marszałkowska, eine Gruppe von Pawiak Gefangenen wurden erschossen. Die Hinrichtung fand mitten im Zentrum von Warschau statt und machte einen besonders schockierenden Eindruck auf die Bevölkerung der Hauptstadt. Eine unterirdische AK-Zelle bei Pawiak informiert über die Hinrichtung von ca. 200 Gefangenen. In Al. Jerozolimskie wurden etwa 20 bis 30 Geiseln ermordet. Der Rest wurde heimlich in den Ruinen des Ghettos erschossen. Unter den Polen ermordet an diesem Tag wurden m.in. Gustav Joseph Bobowski (WP Kapitän), Marian Bogiel (Maler), Władzimierz Siwek (verhaftet fuer Juden helfen) und Stanislaw Gibas, Antoni Stępniak i Boleslaw Zuchowicz (die Lehrer aus dem Bezirk Łowicz)

Egzekucje publiczne przeprowadzone na ulicach Warszawy w styczniu 1944:

- 13 stycznia przy ul. Górczewskiej 14 (róg Płockiej) ponownie rozstrzelano grupę zakładników przywiezionych z Pawiaka. Doniesienia konspiracyjnej komórki więziennej mówiły o straceniu ok. 300 – 500 osób. Większość ofiar zamordowano jednak potajemnie w ruinach getta. W ulicznej egzekucji przy ul. Górczewskiej rozstrzelano prawdopodobnie ok. 40 zakładników. Być może zginął w tym miejscu rozstrzelany tego dnia przedwojenny aktor filmowy i teatralny, Zygmunt Biesiadecki. Masakry dokonano w odwecie za akcje bojowe AK – m.in. nieudany zamach na dostojników NSDAP i Gestapo, przeprowadzony na szosie Warszawa–Mińsk Mazowiecki (akcja „Polowanie”).

- 24 stycznia z Pawiaka wywieziono na stracenie 69 mężczyzn i 8 kobiet. Około 50 mężczyzn rozstrzelano w ulicznej egzekucji przy ul. Kilińskiego róg Długiej (pod murem pałacu Raczyńskich). Pozostałych zakładników stracono w ruinach getta. Prawdopodobnie jednym z więźniów zamordowanych tego dnia był Tytus Czaki (były prezydent Brześcia nad Bugiem i Włocławka, członek Organizacji Bojowej PPS oraz Związku Strzeleckiego „Strzelec”).

- 28 stycznia pod murem domu przy Al. Jerozolimskich 31, nieopodal skrzyżowania z ul. Marszałkowską, rozstrzelano grupę więźniów Pawiaka. Egzekucja odbyła się w samym centrum Warszawy i wywarła szczególnie wstrząsające wrażenie na ludności stolicy. Doniesienia konspiracyjnej komórki na Pawiaku informowały o straceniu ok. 200 więźniów. Zeznania świadków wskazują jednak, że w ulicznej egzekucji w Al. Jerozolimskich zamordowano prawdopodobnie ok. 20–30 zakładników. Pozostałych potajemnie stracono w ruinach getta. W gronie zamordowanych tego dnia Polaków znaleźli się m.in.: Gustaw Józef Bobowski (kapitan WP), Marian Bogiel (artysta malarz), Władysław Krassowski (urzędnik), Włodzimierz Siwek (aresztowany za pomoc Żydom) oraz Stanisław Gibas, Antoni Stępniak i Bolesław Zuchowicz (nauczyciele z powiatu łowickiego).