Straßenexekutionen in Warschau (II) November 1943

Die folgenden Straßenexekutionen fanden im November 1943 in Warschau statt:

Tafel an der Ecke Grójecka / Warschau Ochota

- Am 9. November fanden zwei Straßenerschießungen statt - an der Ecke von Grójecka und Wawelska St. in Ochota und an der Strasse Płocka 2 in Wola. Nach deutschen Angaben wurden in jeder dieser Exekutionen 20 Menschen erschossen. Unter den Opfern gab es unter anderem: Julian Bohdanowicz (Herausgeber des Magazins „Polen dienen“, vor dem Krieg Direktor der Städtischen Schule für dekorative Kunst und Gemälde in Warschau) und drei Frauen.

- Am 12. November fanden mindestens zwei Straßenerschießungen statt. Die erste wurde in der Nähe des Gebäudes Nowy Świat 49 (gegenüber dem Hotel "Savoy") durchgeführt. 20 Menschen wurden dort erschossen. Die zweite Hinrichtung fand in Prag in der ul. Kępna Ecke Jagiellońska (30 Opfer). Die dritte Hinrichtung in der ul. Wolska Ecke Dworska in Wola: 20 Opfer. Bei diesen drei Hinrichtungen hätten etwa 70 Polen sterben können (in der deutschen Bekanntmachung wurden die Namen von 60 Hingerichteten genannt). Unter den Opfern waren m.in. Zdzislaw Dudek (Doktor der Philosophie, ein Soziologe, ein Mitglied der Union der polnischen Syndikalisten), Jan Gora (Rechtsanwalt und Bankier aus Katowice, Verwaltungsdirektor der Eisenhütte in Třinec), Joseph Meter (Organisator der Geheimlehre, vor dem Krieg Direktor Stadschule Nr. 3 in Warschau), Tadeusz Shuster (AK Offizier der Kommunikation) und Andrzej Trzebinski (Dichter, Essayist und Dramatiker verbunden mit "Kunst und die Nation"). Die Hinrichtung in der Neuen Welt (Nowy Świat), mitten im Zentrum der Stadt, machte einen großen Eindruck auf die Bevölkerung der Hauptstadt.

Christusfigur an der Strasse Suwalska / Warschau Prag / ehemalige ul. Białołęka

- Am 17. November fanden zwei Straßenexekutionen statt - in der ul. Kopińska (in der Nähe des Bahndamms in Dworzec Zachodni) und in der ul. Białołęka in Prag. In der deutschen Bekanntmachung wurden die Namen von 43 hingerichtet. Nach Angaben der Untergrundzelle von Pawiak wurden an diesem Tag 80 Häftlinge (darunter fünf Frauen) in den Tod abgeschoben. Vielleicht wurden einige der Opfer in den Ghettoruinen hingerichtet.

- Am 24. November fanden zwei Straßenerschießungen statt. Der erste wurde in ul Nabielaka 18 (Ecke Belwederska) in Mokotów durchgeführt, wo 10 Geiseln hingerichtet wurden. Die zweite fand an der Endstation der Straßenbahn in der ul. Radzymińska (Praga), wo 17 Menschen erschossen wurden. Unter den Ermordeten gab es unter anderem: Major Jerzy Lewiński ps. „Chuchro“ (Kedyw Kommandant des Warschauer Stadtteil AK) und Dr. Louis Goryński (Psychologe, Forscher an der Universität Warschau, der Leiter des Roten Kreuzes Jugendklinik). Zusammen mit Dr. Goryński starb auch seine Frau Ewa Rybička-Goryńska (Aktivistin der Pfadfinderorganisation, Psychologe, Dozent für Psychologie an der Untergrundstaat-Universität Warschau), seine Mutter Maria Goryńska und sein Vater-in Kazimierz Rybicki (Agraringenieur).

Denkmal an der Strasse Solec / Warschau

- 30. November in der Strasse Solec 63, in der Nähe der Kirche o. Trinitarier, mehrere Dutzend Geiseln von Pawiak wurden hingerichtet. Es gab Gerüchte in Warschau, dass die Hinrichtung ausgeführt wurde, als ein Gottesdienst stattfand. In der deutschen Bekanntmachung wurden die Namen von 34 hingerichtet. Aus dem Information von AK, es zeigte jedoch, dass an diesem Tag auf den Tod von 60 Gefangenen aus Pawiak deportiert wurde (darunter fünf Frauen), wobei ein Teil der verlorenen Ruinen des Ghettos. Unter den Opfern gab es unter anderem: Halina Stabrowska (Direktor Sekretariat des Oberbefehlshaber der Heimatarmee, General Tadeusz Komorowski) und Tadeusz Wisniewski (Botaniker, Forscher an der Universität Warschau)

W listopadzie 1943 roku miały miejsce w Warszawie następujące egzekucje uliczne:

- 9 listopada miały miejsce dwie uliczne egzekucje – na rogu ulic Grójeckiej i Wawelskiej na Ochocie oraz przy ul. Płockiej 2 na Woli. Według danych niemieckich w każdej z tych egzekucji rozstrzelano po 20 osób. W gronie ofiar znalazł się m.in. Julian Bohdanowicz (redaktor konspiracyjnego pisma „Polsce służ”, przed wojną dyrektor Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie) oraz trzy kobiety.

- 12 listopada miały miejsce co najmniej dwie egzekucje uliczne. Pierwszą przeprowadzono w pobliżu kamienicy Nowy Świat 49 (naprzeciwko hotelu „Savoy”). Rozstrzelano tam 20 osób. Druga egzekucja miała miejsce na Pradze, przy ul. Kępnej róg Jagiellońskiej (30 ofiar). Kolejnych 20 zakładników stracono przy ul. Wolskiej róg Dworskiej na Woli . W tych trzech egzekucjach mogło zginąć ok. 70 Polaków (w niemieckim obwieszczeniu podano nazwiska 60 rozstrzelanych). W gronie ofiar znaleźli się m.in.: Zdzisław Dudek (doktor filozofii, socjolog, członek Związku Syndykalistów Polskich), Jan Góra (prawnik i bankowiec z Katowic, dyrektor administracyjny huty w Trzyńcu), Józef Miernik (organizator tajnego nauczania, przed wojną dyrektor gimnazjum miejskiego nr 3 w Warszawie), Tadeusz Szuster (oficer służb łączności AK) i Andrzej Trzebiński (poeta, eseista i dramaturg związany ze środowiskiem „Sztuki i Narodu”). Egzekucja na Nowym Świecie, przeprowadzona w ścisłym centrum miasta, wywarła duże wrażenie na ludności stolicy.

- 17 listopada miały miejsce dwie uliczne egzekucje – przy ul. Kopińskiej (koło nasypu kolejowego przy Dworcu Zachodnim) oraz przy ul. Białołęckiej na Pradze. W niemieckim obwieszczeniu podano nazwiska 43 rozstrzelanych. Z informacji przekazanych przez konspiracyjną komórkę z Pawiaka wynikało jednak, że tego dnia wywieziono na śmierć 80 więźniów (w tym pięć kobiet). Być może część ofiar stracono w ruinach getta.

- 24 listopada miały miejsce dwie uliczne egzekucje. Pierwszą przeprowadzono przy ul. Nabielaka 18 (róg Belwederskiej) na Mokotowie, gdzie stracono 10 zakładników. Druga miała miejsce przy pętli tramwajowej na ul. Radzymińskiej (Praga), gdzie rozstrzelano 17 osób. W gronie zamordowanych znaleźli się m.in. major Jerzy Lewiński ps. „Chuchro” (dowódca Kedywu Okręgu Warszawskiego AK) i dr Ludwik Goryński (psycholog, pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik Poradni Młodzieżowej PCK). Wraz z doktorem Goryńskim zginęli także: jego żona dr Ewa Rybicka-Goryńska (działaczka harcerstwa, psycholog, wykładowca psychologii na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, żołnierz AK), jego matka Maria Goryńska oraz jego teść Kazimierz Rybicki (inżynier rolnictwa).

- 30 listopada przy ul. Solec 63, nieopodal kościoła oo. Trynitarzy, stracono kilkudziesięciu zakładników przywiezionych z Pawiaka. W Warszawie krążyły pogłoski, że egzekucja została przeprowadzona, gdy w kościele odbywało się nabożeństwo. W niemieckim obwieszczeniu podano nazwiska 34 rozstrzelanych. Z informacji przekazanych przez konspiracyjną komórkę na Pawiaku wynikało jednak, że tego dnia wywieziono na śmierć 60 więźniów (w tym pięć kobiet), przy czym część stracono w ruinach getta. W gronie ofiar znaleźli się m.in. Halina Stabrowska (kierowniczka sekretariatu Komendanta Głównego AK, generała Tadeusza Bora-Komorowskiego) oraz dr Tadeusz Wiśniewski (botanik, pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego)